Kitle hareketleri taraftarlarının kalbindeki ihtirası alevlendirmek ve körüklemek yoluyla, bir iç dengenin yerleşmesini önlerler. Benlikten yabancılaşmayı kalıcılaştırmak için dolaysız araçlara da başvururlar. Özerk ve kendine yeten bir kişinin varoluşunu hem kısır ve anlamsız hem de bozulmuş ve kötü olarak resmederler. Tek başına duran insan, âciz, sefil ve günahkâr bir mahluktur. Bu mahlukun tek kurtuluş yolu kendini reddetmesinde ve kutsal bir topluluğun -kilise, ulus, parti vb.- bağrında kendine yeni bir hayat bulmasındadır. Benliğin bu şekilde kötülenişi ihtirası da en üst safhaya taşır.