"Sanırım kim olduğumu bulmalıyım, her gün değişiyor." Gülmeye çalıştın ama ağlar gibi çıktı sesim.
Bana doğru yaklaştı.
"Kim olduğunu unuttuğunda," dedi. "Benim kim olduğumu ve yüzyıl beklemeye değer olduğunu hatırla." Gözleri artık yalnızdı. Derinliğini kaybetmişti. Renginde bile değişen şeyler vardı. Bakışlarında... Susuzluğu dinmişti.
Kim olduğumu bilseydin de bekler miydin? En kötü ânında yanında olacak birini dilemiştin ama en kötü anın olacağımı bilseydin de bekler miydin?