Gösteriş ihtiyacı ile tatmin olan bu kibir çok düşük kalitelidir. Çalışmadan kaynaklanan başarılardan duyulan gururla, hatta mütevazı sanat hazinelerini göstermekten veya yolculuklarını anlatmaktan gurur duyan öğrencinin mazur görülebilecek bin bir türlü farklı kibriyle katiyen boy ölçüşemez. Demek ki, sözüm ona "eğlenen" öğrencinin yaşamı, içler acısı bir tekdüzelikte, içler acısı kısırlıkta bir yaşamdır; en önemlisi de aptalcadır, mide bulandırıcı bir aptallıktır.