Şüphesiz, üniversite diploması almak için birçok geçer neden hålå var. Bütün gelişmiş ekonomileri temsil eden ABD verilerine göre, son on yılda, üniversite mezunu çalışanların gelirlerindeki artış, lise mezunlarından yaklaşık yüzde 34 fazla; başka bir deyişle, işe zaten daha yüksek ücretle başlayan üniversite mezunları, daha az eğitimli çalışanlarla aralarında ki makası on yılda yüzde 34 daha açmış. Çoğu Batı toplums, yükseköğrenim kurumlarının kapısını açmıştır, tahminlere göre 2010 yılına gelindiğinde, ABD'de yirmi beş yaşındaki insanların yüzde 41'i dört yıllık, yüzde 62'si en az iki yıllık diplomaya sahip olacak; İngiltere ve Batı Avrupa içinse bu oranların yüzde 10 daha küçük olması bekleniyor. Ancak ABD emek piyasasındaki işlerin sadece beşte biri üniversite diploması gerektiriyor ve bu yüksek vasıflı işlerin oranı da çok yavaş artıyor. (Lütfen Tablo 9'a bakınız.)
Bu aşırı-vasıflılık sorunu, yeni rejimin temel özelliği olan kutuplaşmanın bir göstergesidir. Ekonomist Paul Krugman, büyüyen eşitsizliği teknik beceriye verilen değere dayanarak açıklıyor: "Uçak [ve diğer ileri teknoloji ürünleri) üreten vasıflı insanların ücretleri artarken" diyor, "vasıfsızların ücretleri düşüyor." Önde gelen bir yatırım bankacısı ve diplomat olan Felix Rohatyn de, toplumda devasa bir kayma olduğunu, "düşük vasıflı, orta sınıf Amerikalı işçilerden, sermaye sahiplerine ve yeni teknolojik aristokrasiye doğru müthiş bir gelir transferi" yaşandığını belirtiyor. Sosyolog Michael Young'in elli yıl önce Meritocracy [Meritokrasi] adlı çalışmasında öngördüğü gibi, bu teknolojik elit formel bir eğitimle tanımlanıp tasdiklenir.
Sayfa 100 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okuyor
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.