Bir kimse davranışlar için söz verebilir, ama hisler için söz veremez, çünkü hisler istemsiz olarak gerçekleşir. Sonsuza kadar sevmeye, sonsuza kadar nefret etmeye, birine sonsuza kadar sadık kalmaya söz veren bir insan, kendi iradesinde olmayan bir şeye söz veriyor demektir. Ama insan genellikle sevginin, nefretin ya da sadakatin sonuçları olan davranışlar için söz verebilir, ancak bu davranışlar başka güdülerden de kaynaklanıyor olabilir; çünkü bir davranışın temelini oluşturan çok sayıda yol ve güdü vardır. Öyleyse birini sonsuza kadar sevmek için verilen söz şu anlama gelir: "Seni sevdiğim sürece, sana sevginin gerektirdiği gibi davranacağım, eğer seni artık sevmiyorsam, farklı güdülerden kaynaklansa bile, benden aynı davranışları görmeye devam edeceksin." Bu yüzden, insanların akıllarında sevginin değişmediği ve hâlâ aynı kaldığı illüzyonu vardır.
Sayfa 73Kitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.