x
Nakaratları bizi ait olmayan birlik şarkıları söylemenizden yıldım, tiksindirici oluyorsunuz; birlikte durduğunuz adamları katlettiğiniz zaman... ah, bir bakın şu işe, nasıl da beraber olmuş düşmanlarla dost bildiklerimiz; yoksa bizler daima kendimizi mi kandırmıştık... hiçbirinin önemi kalmadı, ‘sanki önemi var mıydı bu hayatta’, böylesine bir ahmaklığın zihinlerimizde... medet ummakla geçti hayatımız, kendini bilmez domuzlara ağız açarak; kendimizi kaybettik, zayıflık hattında. Ve sonra hayıflanıyoruz; kırılırken kanadımız ve sonra hayıflanıyoruz, düşerken kanımız yere... sokuluyor kanımıza şarkılar; naralar, seni beni yadırgayan; üzerimize çullanılan ve iftiralarıyla coşan... o utanmaz, o karaktersiz, o hain bakışlarıyla, leş akbabaları üşüşüyorlar etimize, kurşunlarla parçalanan yapayalnız bedenlerimize... Sen yine dik dur üzülme akıncı, halime üzülme ki zannetmesinler kazandık!
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.