Bu kitabı bir Zweig fanı olarak çok sevdim. En sevdiğim 2. Kitabı oldu.
SPOİLER!
Bu kitapta bir adam savaştan dolayı askere çağrılıyor. Ama karısı kocasının gitmesini istemiyorlar. Adamın mesleği ressamdır. Bu yüzden İsviçre'ye taşınıyorlar. İsviçre'ye taşınsalar bile adama mektup gönderiyorlar. En son mektupta adam artık kendi kararını veremediğini düşünmeye başlıyor, içindeki bir makinenin onu yönlendirdiğini düşünmeye başlıyor. Bir gün adam karısına söylemeden akşam askeri muayene olmaya gidiyor. Adam oraya biraz daha geç gitmek istediğini söyleyecekti. Ama adamı yarın askere göndermek için, komutan bir belge doldurdu. Yani adam yarın cepheye gidecekti. Eve geri gittiğinde karısı kapıda bekliyordu. Adam eve girince tartıştılar ve adam odaya gitti ve kapıyı kitledi. Akşam yarın için çantasını hazırladı. Sabah kalktığında baharın geldiğini gördü ve resim çizmek istedi. İçindeki makine etkisiz hale gelmişti. Gitmekten vazgeçti. Cebinde ki mektubu yırtacaktı ama mektubun yazı şekli onu çok etkiledi. Ve yine gitmeye karar verdi. Adam salona gitti karısı yoktu. Onu terkettiğini düşündü ve tren istasyonuna doğru yola koyuldu. Tren istasyonunda karısını gördü. Karısı adamın çantasını vermek istemedi. Birbirileriyle boğuştular. Adam en son çantayı almadan trene atladı. Karısı ağlamaya başladı. Adam Almanya sınırına girince cepheye gitmek için trenini bekledi. O anda bir sedyedeki askeri gördü. Çok kötü hissetti. Kendisinin de böyle olacağını düşünüp korktu ve eve gitmeyi istedi. İsviçre'ye geri dönen bir trene atladı ve İsviçre'ye geri döndü. Evine gidince karısı çok mutlu oldu ve huzurlu bir şekilde yaşamaya devam ettiler...
Mecburiyet 
Stefan Zweig
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.