Kadın ya da erkek olmaktan önce bireyselliği, insan olmayı benimseyebilsek keşke diyorum içimden ... Birinin karısı, sevgilisi ya da annesi olmadan da hayatımıza anlam katabileceğimizi fark etsek mesela?
Ben kadınım, ben bireyim. Ben hayatımı karşı cinsin üzerine yapışarak(!) ya da daha naif anlatayım; ona bağımlı olarak, devam ettirmek zorunda değilim.
Kadın olmak bu değil, kadınlık genlerinde bu yok!
Aranızda yanlış bilenler varsa düzeltmeleri temennisiyle...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.