Tam olarak o aydınlanış anını her hücremle hissettim.
"Ayrıca içkime karışmaktan da vazgeç."
"İçkiyi başkalarıyla yatmak için bahane olarak kullanırsan, istediğim kadar karışırım."
"Ben bu köyde toprak sahibiyim," diyerek işi şakaya vurdu Dan. "Toprak sahipleri böyledir. Şen şakrak yaşayıp günlerini gün eder ve sattıkları tonla içkiden en büyük payı onlar alırlar. Aman be."
Dan ne zamandır böyle konuşur olmuştu? Yoksa başından beri böyle mi konuşuyordu?
"Vay anasını, Dan."
Dan istifini bile bozmadı. İçinde var olduğu evrene şükran duyar gibi bir hali yoktu. Nora'nın, var olmasına izin vermediği için suçluluk duygusu içinde kıvrandığı evrene.
Sayfa 57 - Dan defolKitabı okuyor
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.