Kübalı yazar Guillermo Rosales'in kendi hayatından izler taşıyan roman, 1980'lerde Miami'nin çoğunlukla siyasi sürgün olan Kübalı göçmenlerin yaşadığı bir bölgesindeki özel bir bakımevini ve sakinlerini anlatıyor.
Sözde "" Bakımevi "" ne bırakılmış insanların ; sefalat, aşağılanma, terk edilmişlik, sömürü, şiddet ile imtihanlarını okudukça kanınız donacak bu kadar olmaz diyeceksiniz.
'...neden yarı yarıya delirdiğini açıkça söyleyeyim sana; çok kitap okuduğun için.''
Kitabı değerli kılan şey yazarın bu kitapta anlatılan şeylere kendi yaşantısında rastlanması. Yani kendiside hayatının son döneminde bir bakım evinde bulunmuştur. Ve bu kitabıda o zamanlarda yazmıştır.
Kitabi okuyanlar bilir müstehcen bir anlatım da içeriyor ama satırları okurken daha cok ordaki insanlara yapilan insanlık dışı hareketlere odaklaniyorsunuz bu kadar olmaz diyorsunuz ve acı bir o kadarda gerçek bir durum var ....
Guillermo Rosales 47 yaşında yapayalnız, yoksul ve unutulmuş biri olarak hayatına son vermiştir.
""Şu lanet olası hayat mücadelesi
gazisiyim.""