Evreni büyük bir yapboz gibi düşün. Hepimiz bu yapbozun birer küçük parçasıyız sadece. Hepimizin bir özelliği var. Fakat birilerini taklit etmeye başladığımızda yapbozun içindeki doğru yerimizi kaybediyoruz, daha da kötüsü kendimizi koyacak yer bulamıyoruz.
Ancak kendimiz gibi olabildiğimizde ait olduğumuz yerle buluşabiliyoruz.
İşte o zaman ben biricik oluyorum, sen biricik oluyorsun.
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.