İşte orada öylece sandalyenin tepesine oturtulmuş duruyordum; odanın ortasında ayakta durmanın utancına dayanamayacağını söyleyen ben, şimdi bir utanç kürsüsünde herkesin gözü önündeydim. Hissettiklerimi anlatmaya hiçbir dil yetmez ama hepsinin ayağa kalkmasıyla nefesim kesilip boğazım tıkandığı anda bir kız gelip yanımdan geçti, geçerken de gözlerini kaldırdı. Gözlerinde nasıl tuhaf bir ışık parlıyordu! Bakışı nasıl olağan dışı bir his veriyordu bana! O yeni his beni nasıl da canlandırmıştı!
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.