Bir an duraksadı; sözcükleri arar gibiydi. Sonra kimsenin onu gözetlemediğinden emin olmak için gözlerini çevrede gezdirdi.
“Çoğunluğun kirli parayı kabul ettiği bir yerde onu geri çeviren kişi, diğerlerinin gözünde bir tehlike, olası bir ihbarcı gibi görünür ve ondan kurtulmak için her şeyi yaparlar. Üstelik bunu bana söylemekten de çekinmediler; kellen omuzlarının üstünde kalsın istiyorsan bizim gibi davranmalı, ne kötü, ne iyi görünmelisin dediler. Ne ölmek istiyorum, ne de kirlenmek; bu yüzden de size davrandığım gibi davranıyorum. Binanın içinde satıyorum, dışarıda geri alıyorum kendimi…”
Ne tuhaf bir zaman bu bizimkisi ki iyilik, kötülüğün yaldızları arasında saklanmak zorunda kalıyor.
Belki de zamanıdır , zamanın sona ermesinin…
Sayfa 189Kitabı okudu
·
42 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.