oturup çaresizlik içinde düşüşümü izleyip sadece ayağa çabuk kalkabilmem için dua eden birkaç insan oluyordu. Kendim için olmasa da bu birkaç insanı mutlu edebilmek için, bana yardım edebildiklerine inandırmak için gülümsemeye çalışıyordum. Bunu hakediyorlardı.
·
67 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.