Yaşamın üzüntü kaynağı olduğu; yaşamda kederden, ahlardan vahlardan, gözyaşlarından başka bir şey bulunmadığı doğru değil! Kederde bile ayrı bir soyluluk, ayrı bir güzellik yok mudur? Yaşamın açtığı yaralar arasında insan hakları uğruna aydınlığa, özgürlüğe giden yolları genişletme uğruna verilen savaşlarda alınmış yaralar bulunabilir; inlemeler, ahlar vahlar arasında yenik düşmüş kahramanların soylu haykırışları neden olmasın? Bu haykırışlar alınacak öç için çağrı sayılmalıdır. Gözyaşı selleri arasında sevinç gözyaşları da vardır… Yeryüzünde yalnız alçaklar değil, mert insanlar da yaşama hakkına sahiptir; yeryüzünde yalnız iğrençlik değil; bir ışıltı, bir yücelik, büyülü bir güzellik da aranmalıdır.
Sayfa 40 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.