Zalıma küfrettim ağaya sövdüm!
Nerde cıbıl varsa, yağladım övdüm
Tek başıma kaldım... Dizimi dövdüm
Anladım ki ben ölürken, ölen yok.
Doğruluğu koparmadım özümden
Verdim ise, hiç dönmedim sözümden
Onlar için kan akıttım gözümden
Sahiplenip bizim diye silen yok
Ekmeğimi yeyip, kustular kini
Nankörler bir etti, verdiğim bin'i
Aklını başına topla Mahzunî
Bundan sonra çekilecek çilen yok
Mahzunî Şerif