İnsanın önce ihtiyacı vardır. Sonra insan refaha erişir. Daha sonra refah boşluk ve anlamsızlığa, boşluk ve anlamsızlık isyana, isyan ise zahitlik(dünya malına önem vermeyen,manevi yaşama odaklanan) ve öznelcilikle sonuçlanır.
Sayfa 53Kitabı okudu
·
258 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.