Benim aşkımdan, zaafımdan istifadeye kalkmayınız… Uluvv-i cenabınıza, necabetinize eminim… Beni yeni azaplarla mahvetmeyiniz… Sizin için zaten çok azap çektim… Biraz geç olsa bile sizi de bana merbut bilmek benim için yine bir saadettir… Ve bu saadet bana kafidir! Ah bilseniz, bu sükunu ne müthiş azaplardan sonra elde ettim… Aşkınızı büyük bir matemle kalbime gömmüştüm… Sonra birdenbire siz zuhur ettiniz… O vakit ölmüş zannettiğim eski aşkın tekrar canlandığını gördüm… İlk günler kendi kendime ‘Onu hala seviyorum… Fakat mademki onun bundan hiç haberi olmayacak…’ diyor, vicdan azabı, korku hissetmiyordum… Fakat şimdi, ki siz her şeyi öğrendiniz, şimdi tehlikeyi görüyorum… Ya sizle artık hiç görüşmemek lazım yahut bana vaat etmelisiniz… Beni öldürmek istemiyorsanız, size yalvarıyorum beni yeniden harap etmeyiniz… Bana acıyınız…
Sayfa 264 - Can
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.