Kinayesi buymuş meğer hayalin
Gözlerimi tutuşturan bir yüzün
Ortasında kalakaldı yüreğim...
Sanma avareyim, pare pareyim
Kalkıyorum şimdi düştüğüm yerden
Sana değil kendi rüyalarıma darılmışım
Küserek gidiyorum
Gece bir kabustu, doğmadı güneş
Ülkem karanlıktı, sokağım kördü
Bahçe kapısında dikilip durdum
Ruhumu dikenli tellere sardım
Günlerce göğümde kaldı bulutlar
Sessizce bekledim, baktım nafile
Umudumu keserek gidiyorum
Belli ki yağdımı silecek zaman
Penceremden sana bu son bakışım
Bu son dokunuşum, köşe taşına
Yenildim, saklamak artık boşuna
Tarumar eyledin, bahtımı heyhat!
Tebessümle yaktığımız lambalarının
Işığını kısarak gidiyorum...