➤Maddi düzeyde yok olacağını bilmek, özellikle yakın çevreden birinin öte aleme göçünü yakından gözlemlemek, sevdiklerinin ölümünü yahut kendi yok olabilme ihtimalini hatırlatan travmatik bir olay yaşamak, bu normal endişeyi tetikler. İnsan faniliğiyle yüzleşerek büyür, olgunlaşır.
➤''Düz İnsan'' toplumun günlük rutinleriyle dolup taşmış, toplumun ona sunduklarıyla (bugünün dünyasında araba, alışveriş merkezi, 2 haftalık yaz tatili) memnun olan insandır. İnsan, toplumun kendisine sunulan güvenli ve sınırlı alternatiflerle korunmaktadır ve eğer kendisine başka bir yol aramazsa, hayatını sıkıcı bir güvenlik içinde yaşamak zorunda kalabilir.
➤Yaşadığımız andan elimizde yeni bir anlamla çıkabiliriz. Ölüm karşısında bu kadar kırılganız madem, birbirimize bu düşmanlık niye? Acımasızlığın yerini merhamet, kabalığın yerini nezaket, bencilliğin yerini diğerkamlığın aldığı bir dünyanın temellerini bu yeni bilinçle atabiliriz.
➤Bu ölümcül salgın içimizin ta derinliklerinde bekleyen bir endişeye uykusundan seslendi. Ölüm endişesi. Ne güzel onu unutarak yaşıyorduk oysa ölüm farkındalığı derin biçimde hayatı besler. Ölümün nefesini ensesinde hisseden kişi hayatın onu ''anlam''a çağıran davetine bir cevap vermek zorundadır. Ölümü fark etmek, bize hayatın her alanını değerlendirmeye, bugünü daha da dolu yaşamaya iter. Ölümü, dikkatte almak, bizim için varlığı da dikkate almaktır. Heiddegger'e göre ''ölüm yönelimli bir varlık olduğumuzu idrak; hayatlarımıza bir mana bir duygu ve yönelim katar.''
➤İnsanlar doğal olarak nevrotiktir ve her zaman öyle kalacaktır. Ancak bazı zamanlarda maskelemek diğer zamanlara göre daha kolaydır. İnsanlar kahramanlıklarını bir tür kendini aşan dramda güvenle yaşayabildiklerinde klinik nevrozdan kaçınırlar.
İz Yayıncılık
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.