Bir sonraki gün, bir sonraki hafta, bir sonraki yıl, sonraki beş yıl dipsiz bir boşluk gibi, dünyanın bittiği yerde başlayan uzay boşluğu gibi dururken sabahla öğlen, öğlenle akşam arasını planlamak tuhaf geliyordu. Artık pek hatırlayamadığı çok önemli bir keyfi ya da kendinden bir parçayı yitirmiş gibi hissediyordu. Düşleyecek hiçbir şey yoktu!
Sayfa 10 - metisKitabı okudu
·
67 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.