O bilirdi ki, adamlar ona əcaib, az xoşa gələn, həyatda öz yerini tapmayan bivec adam kimi baxırlar. O öz rəsmlərində bu bivec və əcaib adamın ürəyinin nə qədər dolu olduğunu göstərmək istəyirdi. Ən kasıb daxmalarda, ən pinti künc-bucaqda onun gözünə şəkillər və rəsmlər görünürdü. O, nə qədər çox rəsm çəkirdisə, bir o qədər digər işlərə marağını itirirdi. Kənar işlərdən ayrıldıqca, onun gözləri həyatı, onun mənzərələrini daha aydın görürdü. Sənət ondan ciddi iş tələb edirdi, heç bir çətinliyə baxmayaraq, o ayıq müşahidə tələb edirdi.
Sayfa 223Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.