Alıcı ve sömürücü tipler, nesneleri dış dünyadan elde etmeyi umdukları için birbirlerine benzer. Oysa istifçi yönlenme onlardan temelden farklıdır. Bu yönlenme, insanların dış dünyadan elde edebilecekleri yeni şeylere çok az güvenmelerine neden olur. Bu gibilerin güvenliği, istifleme ve biriktirmeye dayanır. Onlar harcamanın kendileri için bir tehlike olduğunu düşünürler. Çevrelerini sanki koruyucu bir duvarla çevirmiş gibidirler. Ana erekleri bu duvarın içine dışarıdan olabildiğince çok şey getirmek, duvarın dışına ise olabildiğince az şeyin çıkmasına izin vermektir. Cimrilikleri para ve özdeksel şeyler konusunda olduğu kadar, duygular ve düşünceler alanında da geçerlidir. Onlar için sevgi, temelde bir maldır. Kendileri sevgi vermezler, ama 'sevilene' sahip olma yoluyla sevgiyi elde etmeye çalışırlar. İstifçi kişi çok kez insanlara, hatta anılara özel türden bir bağlılık gösterir. Bu gibilerin aşırı duygusallıkları, geçmişin onlara 'altın çağı' gibi görünmesini sağlar. Geçmişi şimdide sürdürür ve eski duygularla yaşantıların anılarına tutkuyla bağlı kalırlar. Her şeyi bilirler, ama hem kısırdırlar hem de üretici düşüncede yeteneksizdirler.
Sayfa 93Kitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.