Gerçi şeytan bazen elimiz olur can eriklerine, narlara, ayvalara uzanırdı. Bazen eskici Yahudi kılığına bürünür, onu bu şekliyle de tanıyan büyüklerimize "Ah Şeytan" dedirtir, bazen okulu gözümüzde kötüler, yeşil kırların okuldan daha iyi olduğunu ya da köpeklerin kuyruğuna teneke bağlamanın ders çalışmaktan daha eğlenceli olduğunu söylerdi. Yani şeytan yabancımız olmak bir yana, bir bakıma yakın tanıdığımızdı. Ne var ki bu defa durum daha değişik gibiydi. Çünkü bu şeytan, eskiden beri tanıdığımıza pek
benzemiyordu.
Sayfa 16Kitabı okuyor
·
81 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.