Koşarak çıktığın merdivenler yordu seni...
Emek verilmemiş bir aşka çarpıp düştün. Yorgundun. Kalbinden nefes alıyordun. Hep böyle oluyor sonunda; "Onun" için çizdiğin yolda kendin yaya kalıyorsun. Kazandıkların kaybettiklerine değmiyor. Ve aşk, o kadar acımasız ki her şeye rağmen devam ediyor. Önce merak eder öğrenirsin, sonra öğrendiğini unutmaya çalışırsın. Ama unutulmaz işte...
Zamanla, yalanla gerçeğin uyumuna dönüşür aşk.
Sayfa 49Kitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.