Çöle düşmüştür Mecnun.
Baktığı her yüzü Leyla sanmaktadır.
Dilinde zikir, kalbinde fikir olmuştur Leyla'sı.
Eşi dostu üzülür ve Mecnun'u hacca götürmeye karar verir.
Az gidilir, uz gidilir, dere tepe düz gidilir. Yollar, çöller, nehirler aşılır ve Mekke'ye gelinir. Arkadaşları Mecnun'a der ki; "Ey şaşkın! Denilmiştir ki, Kâbe'yi ilk görenin ettiği ilk dua Allah katında makbul olur. Sen de 'Allah'ım Leyla'yı unuttur bana.' de ve kurtul artık Leyla'dan. Yoksa aşkından çıldıracak, delireceksin!." Mecnun "Tamam" der eşine dostuna. Ama Kâbe'yi görür görmez; "Allah'ım, Leyla'ya olan aşkımı artır." duasını eder.
Acımasızdır aşk...