Kafka'nın sanırım en realistik (:D) ve en çok bilinen öyküsü ve sanırım tek bitirebildiğim... Bu öyküden etkilenip öykü yazmışlığım bile var. Oldukça sarsıcı ama oldukça tanıdık bir hikaye... Okuduğumda keyifle okumuştum, Şato ya da Dava gibi okumaya çalışırken boğuluyorum gibi bir hissiyat yoktu. Gerçekten bir şeyler anlatıyordu bence. Yani diğer kitaplarda sanki yazar bir şeyler anlatmaya çalışırken kendinden bir şeyleri gizliyor gibi bir his var. Çünkü tek bir vurgu var, bürokrasi yavaş. Evet bunu anlıyoruz, evet hissediyoruz her cümlede her kelimede. Ama öykü akmıyor işte. Bunun yanına katmak isteyeceği ya da katabileceği şeyleri bilerek katmamış ve okuru deli etmek istemiş gibi. Ama bu hikaye öyle değil. Burda varmak istediği noktayı gerçek bir öykünün içerisinde görüyoruz, o yüzden bize hem keyif veriyor hem de düşünmemizi ve sorgulamamızı sağlıyor. Tam bir klasik!

DönüşümFranz Kafka · Can Yayınları · 2016224bin okunma

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mrs. Dalloway Çiçekleri