Hammurabi kanunlarından öğrendiğimize göre Bâbil'de cariyeler saraya veya bir şahsa ait olabilirlerdi. Böyle bir cariyeyi kaçıran ve tellalların çağrılarına rağmen onu ortaya çıkarmayan şahsın cezası ölümdü. Kaçırılan bir cariyeyi teslim eden kişiyse iki şekel gümüşle ödüllendirilirdi. Hür bir kadın, kocası tarafından borçlu bulunduğu kişiye borcu karşılığında cariye olarak verilebilir ancak bu durum, üç yıl süreyle sınırlı olurdu.