Görüldüğü üzere İslâmî dönemde hür bir kadının cariye olmasının yolları Câhiliye'ye göre azaltılmış; esir alınmak ve cariye bir anneden doğmakla sınırlandırılmıştır. Önceki dönemin aksine İslâmî dönemde herhangi bir hür kadının kaçırılarak, borca karşılık verilerek, para kazanmak amacıyla satılarak cariye haline getirilebileceğinin kabul edildiğini söylemek mümkün değildir. Cariye haline geldikten sonraysa sürekli aynı kişiye aidiyet söz konusu olmayıp hediye, hibe, satış gibi yollarla el değiştirebilmekteydiler. Tüm bunların temelinde yatan husus, onların ticarî bir mal hükmünde olmalarıdır. Bir insanın sahip olduğu diğer mallar için geçerli olan durumlar cariyeler için geçerlidir. Bunun en çarpıcı örneklerinden birini ticaret hukukundaki ayıplı mal hükümlerinin cariyeler için de uygulanması teşkil etmektedir. Her olguyu kendi dönem ve sosyal şartları içerisinde değerlendirmek gerektiğinden hareketle belirttiğimiz hususlar ancak bugünün değil gerçekleştiği dönemin şartlarıyla değerlendirilebilecek; savunma veya yermenin herhangi bir fayda sağlamadığı hususlardır.
Sayfa 59 - SELENGE YAYINLARIKitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.