Tahttan indirilmek ve biraz “empati”
O an insanoğlunun havsalasının almayacağı, ama hükmettiğimiz zavallı hayvancıklara hiç de yabancı gelmeyecek bir duygu yaşadım. Kendimi, yuvasına geri döndüğünü sanırken birden yuvasını kızıp altını üstüne getiren bir takım adamlarla karşılaşan bir tavşandan farksız hissettim.Beni günlerce bunalttıktan sonra birden kafamda açıklık kazanmaya başlayan bir şey sezer gibi oluyor, artık bir efendi değil Marslıların boyunduruğu altına girmiş bir hayvan olduğuma inanmaya başlıyor, artık tahtımızdan indirildiğimiz duygusuna kapılıyordum.
Sayfa 185
·
1 artı 1'leme
·154 görüntüleme
++ Artık görünmemeye çalışarak etrafını etrafı kollayıp duran, kaçıp gizlenen o hayvanlardan bir farkımız kalmamıştı; insanoğlunun korkulu imparatorluğu son bulmuştu.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.