Gönderi

Muhammed 'in ya da haleflerinin herhangi bir mucizesine inandığımızda ,birkaç barbar Arap'ın tanıklığı delil olarak gösterilir .Diğer yandan Titus livius 'un Plutarkhos'un tacitus'un otoritesini ,demem o ki belirli bir dinle ilgili mucize aktarmış olan Yunan,Çinli ve Roma Katolik tüm yazar ve tanıkların otoritesini değerlendirirken ;bu tanıklıklara Muhammed'in mucizelerinden bahsettiklerinde nasıl yaklaşacaksak öyle yaklaşmamız gerektiğini ve aktardıkları bu mucizeye nasıl kesin bir şekilde karşı çıkıyorlarsa bizim de aynı kesinlikle bunlara karşı çıkmamız gerektiğini söylüyorum .Bu argüman aşırı incelikli ve zekice gözükebilir ;/ama birine karşı suç işlendiğini iddia ettiği sırada o kişinin iki yüz fersah uzakta olduğunu doğrulayan başka iki insanın tanıklığıyla yok olduğunu varsayan bir hâkimin muhakemesi den farkı yoktur .
Sayfa 121Kitabı okudu
·
52 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.