"Hakiki imanı elde eden kainatâ meydan okuyabilir."
Sahi bizim ninelerimiz, dedelerimiz miydi, "Gök kubbe çökse mızraklarımızla tutarız" diyecek kadar mağrur Haçlı güruhuna tokat üstüne tokat aşkedenler?..
Bizim ninelerimiz, dedelerimiz miydi Akdeniz'i bir "Türk gölü" haline döndürenler?..
Bizim ninelerimiz, dedelerimiz miydi "Dünya bir padişaha çok, iki padişahı az" diyerek Viyana kapılarını harmanlayanlar...
Bizim ninelerimiz, dizelerimiz miydi, yeri geldiği zaman hem kainata hem de hayata meydan okuyanlar?
Bu cesareti, bu cüreti nereden alıyorlardı?
Biz de neden aynı cesaret, aynı cüret, aynı beceriklilik yok?
Genlerimiz de mi bozuldu?
Genlerimizi bilemeyeceğim, ama biz bozulduk: cesaretli, yürekli, atak, becerikliyken, ürkek, korkak, pısırık ve beceriksiz olduk!
Çünkü ninelerimizin ve dedelerimizin cesaret kaynağından koptuk.
Sayfa 94 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
·
66 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.