Aristo, Ethika Nikomakheia adlı eserinde erdemi bir spektrumdaki iki zıt kutbun ortasında sağlanan denge olarak tanımlar. Ona göre insanı tanımlayan her şey bir fazlalık ve eksiklerle açıklanabilir. Cesaret insanın korkularıyla yüzleşmesidir, fazla cesaret pervasızlıklıktır, yeterince cesur olmamak ise korkaklıktır. Aristo'ya göre insanın karakteri sadece alışkanlıklarını değil, aynı zamanda keyif aldığı ve acı hissettiği unsurların da belirleyicisidir ve insanların davranışlarını şekillendiren en önemli faktör bu ikisidir.