“Eğer bir lider tutuklanırsa, ona verdiğiniz desteği yalnız kendisi için değil ailesiyle birlikte hissetmesi çok önemlidir. Hapishaneye düşen her arkadaş bu anlamda bize güvenmelidir, tamam mı? Hapishanede çektiği acıları, katlandığın baskıları, biçimsizleşen yüzünü, eve geldiğinde çocuklar, “baba, anne, sendika, companero (yoldaş) bize ekmek verdi,” dediklerinde unutursun. Daha sonra eğer saygıdeğer ve dürüst bir insan, bütün yaşamını bu insanlara, halkına atarsın ve yeryüzünde seni halkından, sana destek veren, sana güvenen bu insanlardan ayıracak hiçbir güç olamaz artık.
Böyle deneyimlerimiz oldu. İhanet etmektense, ölmeyi yeğleyen companerolarımız vardı. Liderlerimize işkence edildi, bir kısmı katledildi bir kısmı da sınırdışı. Bazılarını yalnızca atlarıyla almak istiyorum. Federico Escobar Zabata, Rosendo Garcia Maisman, Cesar Lora ve İsaac Camacho’yu hiç olmazsa ismen söylemek istiyorum. Farklı koşullarda hepsi de ortadan kayboldu. Maisman 1967’de sendikayı savunurken San Juan katliamında öldürüldü. Cesar Lora, onu kırlarda kovaladılar, peşine düştüler sonrada öldürdüler. İsaac Camacho tutuklandı ve DIC ajanları onu yok etti. Federico Escobar öldürüldü. Önce bir kamyon şoförüne kamyonu devrilmesi için para verdiler. Federico yaralınınca onu Şa Paz’da bir kliniğe götürdüler ve ameliyatın başında o öldü ve bugüne değin onun ölümü açıklığa kavuşmadı.”
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.