Yaşar Kemal okurken resmen film gibi izliyorum. 22 tane muhteşem öykü okudum. Adananın ovalarında o cayir cayir yakan güneşinde dolandım o yakan sızım sızım inleten sineklerinden muzdarip oldum. Ya insanları... fakirlik, yokluğun dibi,erken yaşta büyüyen çocuklar,ar damarı çatlamış ama namus diyenler,iki yüzlüler,yoldan çıkanlar,sınıf farkı gözetenler vs... o kadar gerçekti. Bir çok hikayesi canımı yaktı ama Bebek ve Çöpçü Rüstem Çavuş hikayeleri ben de iz bıraktı. Anadolumun Efsanevi kalemi büyük insan YAŞAR KEMAL'i okuyun okutturun.
