Kıyının ufalıp sularda eridiği yerde, bir ada daha görülüyordu. Çocukların bulunduğu adadan neredeyse kopmuş bir kaya parçasıydı bu. Pembe ve belalı bir tek tabyası olan bir kale gibi, yeşil ormanın ötesinde karşılarına dikiliyordu bu kaya. Çocuklar, tüm bunlara, sonra denize baktılar. Öğleüstü bitmek üzereydi. Işığın yarattığı hayaller yok olmuştu; her şey olduğu gibi görünüyordu.
·
24 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.