Başqalarının ölümü bizi öz ölümümüzlə üz-üzə qoyur. Bu, yaxşı şeydirmi? Bu cür üzləşmə kədət psixoterapiyasında təqdir olunmalıdırmı? Belə bir sual yaranır : Qaşınmayan yeri niyə qaşıyasan? Onsuz da, yaşadığı itkidən əziyyət çəkən dul adamlarda ölüm təşvişini alovlandırmaq nəyə lazımdır? Belə bir cavab ortaya çıxır : Çünki insanın öz ölümü ilə üzləşməsi müsbət şəxsi dəyişikliklərin baş verməsinə yol aça bilər.
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.