Genellikle sembolü analiz ediyor ve bireyin bu sembolü kullanmadaki niyetinin ne olduğunu anlıyoruz. Sonra bu sembolün diğer bireyin aklındaki niyete çağrı yapıp yapmadığına bakıyoruz. İnsanların aklında düşünce setlerinin olduğunu ve bireylerin, niyetlerine cevap veren keyfi sembollerden yararlandığını varsayıyoruz. Ancak bahsettiğim anlamda dil konseptini genişletirsek, niyet denilen şeyin bizim takındığımız tavır veya jestlerin bizzat içinde olduğunu görebiliriz. Odaya giren birine sandalye sunmak kendi içinde ince bir davranıştır. Kişinin kendi kendine o insanın sandalye istediğini söylediğini farz etmek zorunda değiliz. Görgülü bir insanın sandalye sunması neredeyse içgüdüsel bir şeydir. Bu sadece bireyin tavrıdır. Gözlemcinin bakış açısından ise bir jesttir. Toplumsal eylemlerin bu gibi ilk aşamaları, yerinde sembol ve bilinçli iletişimden önce gelir.
Sayfa 57Kitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.