"yaralar vardır hayatta, ruhu cüzzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar"
İlk söz bu. İlk yarada..
Sonra sözler sözlerle, yaralar yarayla, aşklar aşkla bilenir ve devam eder.
kapıyı bir ölü ağzı gibi açık bırakarak.,
İmge kırıklıkları can yakar.
Rüya ve Afyon. Gerçek ve Şiir. Şarap ve gece.
Belki bir çok şey eksik kalır. Ki kalsın. Çünkü Boşluk dolarsa başın döner.
Duramazsın. Geri dönmezsen, Pervane olur Ateş bulamazsın..
