Gönderi

Okunası bir kıssa
Ebu Hureyre (r.a.) anlatıyor: Peygamber Aleyhisselam zamanında dışardan Resulullah'ın yanına bir adam geliyor. "Ya Resulullah, ben misafirim, açım ve yolsuzum," diyor. Efendimiz Aleyhisselam ashabına bakıyor. İçlerinden Ebu Talha ayağa kalkıyor ve "Ya Resulullah ben alırım evime" diyor. Evine gidiyor ama Ebu Talha'nın evinde üç gün boyunca hiç yemek pişmemiş. İlk defa üç gün sonra bir çorba gelmiş ve çorba da bir kişilik. Üstelik Ebu Talha'nın evinde bir süredir aç bekleyen iki tane de çocuğu var. Ebu Talha eşini gizliden içeriye çekiyor ve "Ya hanım," diyor, "bak bu Resulullah'ın misafiridir. Sen git çocukları uyut, sabah çocukların çaresine bakarız. Tam misafirle sofraya oturduğumuzda da bir bahane bul ve mumu söndür, kalanını hallederiz," diyor. Sofraya oturuyorlar. Bir kişilik çorba tam yeneceği sırada, hanımı bir bahane bulup mumu söndürüyor. Ebu Talha ve eşi boş tencereye boş kaşığı koyup çıkarıyor ki Resulullah'ın misafiri doyabilsin. Sabah oluyor. Ebu Talha koşa koşa sabah namazında Peygamberi Zişan'ın arkasında hemen saf duruyor. Efendimiz Aleyhisselam namaz biter bitmez arkasına dönüyor ve Ebu Talha'ya, "Siz gece ne yaptınız ki hakkınızda ayet indi," diyor. Ebu Talha büyük bir korkuyla yalnızca, "Kötü bir şey mi oldu ya Resulullah?" diye sorabiliyor. Ve Efendimiz Aleyhisselam Haşir suresi 9. ayeti okuyor: "Kendileri sıkıntılar içinde bulunsalar dahi, başkalarını kendi nefislerine tercih ederler."
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.