Ben de proust incelemelerini okuma konusunda fena sayılmam :) Son tahlillerinizde 'pastij' rüzgarları estiği için ne demek istediğinizi şıp diye anladım hocam😅
İlginç sorularla ayrılmışsınız eserden, daha doğrusu seriden :) Her şeyden önce proust zor olanı seçmiştir, yüzleşmek... Çoğunlukla yanılgıları tercih ederiz... Bunda en büyük etkinin annesiyle ilgili olduğunu düşünüyorum. 32 yaşına kadar annesiyle birlikte yaşamış ve geceleri uykusu gelmeyince annesine mektup yazıp kapısının altından atarmış. Hepsi bu kadar değil tabii boğucu bir ilgi ve endişe dolu bir himaye etme dürtüsü Proust'u canından bezdirmiş :) Kitaplara olan derin saygısı ve dostluğu da bu boğucu ilgiden kaçmak ümidiyle boy vermiş olabilir. Mesela şu yaklaşımını çok anlamlı bulmuşumdur; "Neyin ne olduğunu, insanların ne düşündüklerini bildiğimizi sanırız çünkü onları umursamayız." der. Çünkü umursasaydık, onların bile bazen neler olduğuyla ilgili bir fikirleri olmadığını kavrardık.
Belki bu kadar derinleşebilmesinin sebebi, insanın gizemine inanıyor olmasıdır... Eğer bir parlama olmuyorsa, eksilme kaçınılmazdır...
Son deneme de gayet güzeldi, hattâ bir şeyler karalama isteği doğurdu...
Teşekkür ederiz hocam.