Kusura bakma. Sıkılmış olmalısın. Alt kattaki pansiyoncular hâlâ uyanıklar herhâlde. Bakarsın anlattıklarımı dinlemişlerdir. 'O Çinli böyle uzun uzun neler anlatıyor acaba? Çok tuhaf. Bir an önce kendi evine dönse de kapı bacayı kapatsak. Düşüncesiz insanlar hep sorun olur' falan gibi şeyler söylüyorlardır belki de. Sadece senin beni anlayabileceğini düşündüm, yanılıyor muyum? Artık kimseye güvenemez hâldeyim. Haydi, kal sağlıcakla."
"Bir ricam var. Kapının önünde bir saniye bekle lütfen" dedim. Zu'nun yüz ifadesi değişivermişti ama usulca başıyla onayladı ve dışarı çıktı.
Pansiyoncu ailenin kaldığı kısmın antresinde sesimi yükselterek "Teyze! Zu çıktı!" diye seslendim.
"Aa! Keşke bir şemsiye verseydik eline." Yanıt bundan ibaretti. Açık ve net. Amacıma ulaşmıştım.
Sayfa 149Kitabı okudu
·
32 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.