Ne kadar zalimsin ey ölüm. Sağlam iki ayak ve taştan bir yürekle hedefine doğru ilerliyorsun. Yorulmuyorsun, bıkmıyorsun, merhamet etmiyorsun. Ne gözyaşları sarsabiliyor seni ne de ümitler şefkatli olmanı sağlayabiliyor. Narin kalplerimizi çiğniyorsun, arzu ve hayallerimizi görmüyorsun. Ömrünün parlak baharında olsa bile avın, onu avlamaktan vazgeçmiyorsun.
Sayfa 57 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
36 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.