Gönderi

565 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
8 günde okudu
"Altınımızı satmak zorunda kalınca, ne yapalım arabamız ve atlarımız olduğu sürece, hâlâ yolculuk edebiliyorsak her şey yoluna girer, her zaman daha çok altın alabiliriz, diye düşündüm. Sonra yollara çıkmamızı engellediler, arabamızı yaktılar ve ben, eh hâlâ bir atımız var, at arabası yapabiliriz ve başımızın üstünde bır çadırımız var dedim. Sonra çadımızdan da olduk ve ben, hâlâ sağlam giysilerimiz, botlarımız var, birçok kişinin botu da yok artık dedim. Sonra kayıt günü kuyrukta beklerken bohçalarımızı aldılar ve ben, sırtımızdakiler var hiç değilse dedim. Buraya geldiğimizde onları da aldılar. Kafamdaki saçı bile aldılar. En azından hepimiz kamptayız, beraberiz dedim. Birçok kişi ailelerinden ayrıldı. Artık birkaç metre ötede olsalar bile ailem de benden ayrı ve ben karımın bana su getirmesi için, oğlumun başucumda oturup benimle konuşması için, ufaklıkların anneleri onları azarlayana kadar kavga etseler de yatağımın yanında oynaması için dünyaları verirdim." (S.328) "Duman Kardeşleri," dedi profesör. "Artık siz Çingeneler biz Yahudilere böyle diyorsunuz."...."Bacalardan yukarı beraber havalandık." (S.545) Almanlar ve Yahudiler yapılan soyk*r*mı anltamak için kac cilt kitap yazmıştır diye merak ediyordum ki bir de Çingenelerin arada kaynadığını öğrendim. Yazarın kendi ataları da göçebe Çingene. Bu sayede onların günlük yaşam ve kültürlerine dair oldukça güzel bilgiler verilmiş. Kitap bu şekilde başlıyor. Onlrın "Gaco" dedikleri ve kendilerini sevmediklerine inandıklari ve yine kendilerinin de sevmedigi bu insanlarla ilişkilerini okurken aradan geçen zaman savaşa denk geliyor. Gacolar birbirlerini yerken olan Çingenelere de oluyor ve neredeyse kültürlerini yaşatacak tek kişi bile kalmıyor. Gerçekten akıcı bir kitap. Bu soyk*r*m üzerine ne kadar çok kitap varmış demekten kendimi alamadım. Zaten kitabın sonunda savaş bitince şu minvalde birşey diyor yazar da:" Şimdi sıra acıları yarıştırmakta! Kim daha çok konuşursa onun daha çok acısı oldugu zannedilecek." Bana öyle gelyor ki geride kalan hemen herkes kitap yazmış. Yazmayan tek tük kişilerin de torunları onlarin psikolojik tahlillerini yapmış gibi Meraklsina tavsiyemdir. Keyifli okumalar dilerim.
Karanlıkta Ateşler
Karanlıkta AteşlerLouise Doughty · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20057 okunma
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.