“Guy, aynadaki yüze kaşlarını çattı, gözlerini indirdi; ellerine, tüvit ceketinin önüne, pamuklu pantolonuna baktı ve birden bire, sabah bu giysileri belli biri kimliğiyle giydiği, bu akşamsa başka biri, bundan böyle olacağı kişi kimliğiyle çıkaracağı bilinciyle sarsıldı. Artık biliyordu. Bir andı bu. Neydi, tam söyleyemezdi ama bundan böyle yaşamının başka, bambaşka olacağını seziyordu.”
Sayfa 121Kitabı okuyor
·
105 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.