"Sonra, “Korkuya kapılmıştım,” dedi.
“Korkmana gerek yok, baba.”
“Öyle, öyle,” diye onayladı başıyla; rahatlamış, küçük bir oğlan çocuğu. Hep küçük bir oğlandı, bense onunla ilgilenmediğim, ona bakmadığım için üzgünüm; dünyada hiç ilgilenilmemiş bu yüzden de bir türlü büyüyememiş bu kadar çok çocuk olduğu için üzgünüm. Yaşlanıyorlar ama büyümüyorlar. Bunun için sevgi gerek. Şanslıysan, sevgiyi daha sonra bulursun. Şanslıysan, sevginin suratına yumruğu yapıştırmazsın."
Sayfa 53Kitabı okudu
·
17 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.