Korkma! Yaşayacağım... Yaşadıkça her gün bir daha ölmek için. Oysa bütün umutlarımı yitirdim. Gülmeyi unutalı yıllar oluyor. Penceremi aydınlığa, kapımı sevince çoktan kapadım. Zamanın ve mevsimlerin farkında değilim artık. Bu yükü sonuna kadar taşıyacak, bu çileyi sonuna kadar çekeceğim. Kadere isyan etmenin ne faydası var? Kendime ördüğüm bu dört duvar arasında zehir bir yalnızlığı içeceğim yudum yudum. Ne kadar yumruklasam o taş duvarlar yıkılmayacak, kimse duymayacak sesimi.
Sayfa 196 - Hüzün Şarkıları - 12Kitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.