Ne var ki zihnimde, nostalji meselesini ve onun ızdırabını yaşayıp yaşamadığımı evirip çevirmekteydim. Çocukluğa ilişkin bazı ufak tefek şeyleri anımsadığımda gözlerim kesinlikle yaşlarla dolmuyor; o zamanlar bile gerçek olmayan bir şey hakkında duygusal davranarak kendimi aldatmak da istemiyorum . Eğer nostalji, kuvvetli duyguların güçlü bir şekilde anımsanmasıysa ve bu hislerin artık yaşamlarını da mevcut olmamasından duyulan bir pişmanlıksa, suçlu olduğumu kabul ediyorum. Tabii, hiçbir zaman geri gelmeyecek olan kuvvetli duyulardan söz ediyorsak, sanıyorum anımsanın hazlar kadar anımsanın acılar konusunda da nostaljik olmak mümkün.
Sayfa 89Kitabı okudu
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.