Gönderi

Daha önce senin beni düşündüğün gibi düşünülmedim. Bilmiyorum. Annem bile... Hiçbir zaman böyle düşünmedi beni. Sen yaralarımı umursuyorsun. Canımın yanıp yanmadığni merak ediyor, soruyorsun. Hatta bir yara nasıl iyileştirilir, onu bile anlatıyorsun bana. Öğretiyorsun. Üzüntülerimi, sevinçlerimi dinliyorsun. Sanki kendin yaşamışsn gibi yaşıyorsun hepsini ve bunu yalnızca bir telefonun ucundan yapıyorsun. Benim kendimde fark etmedigim şeyleri fark ediyorsun. Bazen bana, benden bile çok inanıyorsun, Beni dinliyorsun, hem de hiç sıkilmadan. Bana aslında o kadar da biyük bir hayal kirikligi olmadığı mı hissertiriyorsun. Yapma..
·
111 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.