Bahar, o çağrı, kadını ve erkeği alıp tertipleyen Gecenin bakır döğmeleriyle mühürleyen Birinin öbüründe kaybolduğu yanlışlık türküsü. Develerin ve atların sırtlarında taşınan, Soruların cevabı değil, haberlerin yorumu asla, Çiçeklerden çiçeklere iletilen bir bulanıklık duyarlıklarda
Toprak sağırdır yağmur mezmuruna artık Sen son iz, son işaretsin
Ateş yiyen, ateşin yiyemediği semenderden. Ateş büyüsünü çözen sabır köprüsü peygamberden.
Matematik metafiziktir, metafizik matematik değil.
Döl metafiziği çağı sona erdi, son buldu insan artışının teoriği
Çoban, sürüsünü müzikle erdirirken tabiatüstü yüceliğe
Zaman, çevirdi insan kitlesini karılmış ve yıkılmış bir hayvan çerisine.
Ah! Taş olsak, toprak olsak; denecek çağ geldi;
Cennet trajedyasından bir yaprak döndü. Tükrüksüz çevrilmiyorlar sayfalar.
Anlamsız, kahvaltıdan
öte zeytin taneleri.
Zekeriya saklayan ağaç yok, ortasından biçilmek için bile.
Gürül gürül kapılarını örttü mucize.
Kilitlendi mi açılmamak üzere çile pancurları. Hileyle mi lehimledi
Tapınak göz kapaklarını?
Ağır ağır kapadı mı göz kapaklarını?